Bretagne en Normandië

In september 2021 besloten we nogmaals onze zuiderburen op te zoeken want nog steeds gooit corona roet in het eten voor onze verre reisplannen. Niet getreurd want in Normandië waren we nog niet uitgekeken en ook Bretagne lijkt ons méér dan de moeite. We vertrekken eerst richting Combrit voor verkenning van noordelijk Bretagne. We nemen onze intrek in Villa Tri Men en maken vanuit Combrit enkele mooie uitstapjes in de streek. In laatste instantie zullen we ons programma wel enigszins moeten aanpassen want de dag voor ons vertrek neemt een verrassende wending... Ik sukkel al geruime tijd met een voetprobleem en opeens word ik geconfronteerd met een brace aan mijn linkervoet :-(  Dus veel wandelen zal ik niet kunnen doen, in feite zou ik NIKS mogen doen en moet ik rusten maar autotripjes moeten wel lukken :-)  

Zo bezoeken we in het departement Finistère het autoluwe dorpje Locronan dat op de lijst van Les Plus Beaux Villages de France werd geplaatst. Het moet gezegd dat het werkelijk een pareltje van charme is met hobbelige straatjes en granietstenen huisjes, het centrale dorpsplein met de Eglise Saint Ronan, het kerkhof erachter omzoomd door bloeiende hortensia maakt het plaatje af. Ook aan het dorpsplein gelegen; typische winkeltjes volgestouwd met lokale producten en de sfeer van weleer hier opsnuiven is een heerlijke ervaring.    

Ook in Combrit is het mooi wandelen. La Pointe Sainte-Marine leent zich goed voor zo'n ontspannen wandelingetje langs het strand. Zo passeren we het Sainte-Marine wachthuisje uit de 18e eeuw dat destijds samen met nog verschillende wachtposten instond voor de verdediging van de gehele kustlijn. Het korte wandelingetje is echter lang genoeg als je moet rond strompelen met een brace dus terug naar hotel en relaxen maar bij een aperitiefje in de tuin aan het water.

De meest westelijke kaap van Bretagne en Frankrijk ligt ook in het departement Finistère en is te vinden bij Pointe du Raz. Gelukkig is hier een shuttleservice voor rolstoelgebruikers waar ook ik dankbaar gebruik van maak :-)  dus eentje in het gehandicaptenbusje en eentje op wandel naar boven. Daar aangekomen worden we getrakteerd op schitterende panorama's en we kunnen vandaar kijken tot de Baie des Trépassés. Op de kliffen staat ook La Chapelle de Saint They een beetje eenzaam en verlaten. Ook enkele honderden meter in zee op een rotseilandje zien we de vuurtoren Phare de la Vieille.

Na enkele dagen in de regio van Combrit en noordelijk Bretagne trekken we verder zuidwaarts naar ons volgende logeeradres op het schiereiland van Quiberon. Op de weg erheen maken we nog een stop in het kunstenaarsdorp Pont-Aven, bekend van de schilderschool opgericht door Paul Gauguin. Het is een charmant dorpje met idyllische plekjes langs de waterkant en vele huizen met karakteristieke geveltjes. Een kort wandelingetje gaat nog net met mijn blok aan 't been :-)

Een laatste stop die dag maken we bij Île de Saint-Cado. En wat een 'cado' is dàt !! Dit geweldige fotogenieke plekje moet zowat het meest gefotografeerde plekje van Bretagne zijn met het zicht van het huisje met de blauwe luiken op het eilandje midden in de baai. Het huisje werd vroeger bewoond door een oesterkweker en zijn familie. Heden is het onbewoond maar een zeer populair onderwerp voor fotografen. Aan het dorpspleintje vinden we verder ook nog de Chapelle de Saint-Cado. De camera maakt overuren aan het huisje en ook diverse bootjes en kleine sloepjes die er op het droge liggen zijn dankbare foto-onderwerpen.

En zo komen we aan bij Sofitel Quiberon voor een verblijf van enkele dagen voor de verkenning van het schiereiland Quiberon. De volgende ochtend beginnen we bij het haventje van Port-Haliguen voor een kort wandelingetje langs de kade. Dan vervolgen we onze route langsheen de westkant van het schiereiland. Hier zijn de landschappen ruig en ruw; het zijn de rotskusten langsheen de Côte Sauvage. Terug in het hotel moet ik écht gaan rusten. Mijn man huurt een fiets en gaat nog per fiets verder op tocht. Ik ga relaxen in de thalassa en spa :-)) 

De volgende dag nemen we de route langs de oostkust. Hier liggen de uitgestrekte zandstranden. Het is die dag zwaar bewolkt en het is laagwater. Het bijzondere licht tovert een magisch wolkenspel tevoorschijn met reflecties op het strand; een droom voor landschapsfotografie... We keren terug naar het hotel via de westelijke route en stoppen nogmaals verschillende malen aan mooie stukken rotskust. Dit stukje Bretagne is werkelijk fantastisch mooi !!

En zo komt een eind aan het Bretagne hoofdstuk maar nog is het niet gedaan... We hadden het vorig jaar gezegd in Normandië dat we zouden terugkeren dus dat gaan we ook doen. En wel bepaald naar datzelfde heerlijke verwenadresje Auberge de la Source in Barneville-la-Bertran op een kleine 4km van Honfleur.

De vorige maal maakten we vanuit Honfleur veelal uitstapjes langsheen de Normandische kust. Nu gaan we ons meer concentreren op het binnenland. Ook in Normandië zijn er enkele dorpjes die een plaats kregen op die lijst Les Plus Beaux Villages de France. We pikken er Beaumont-en-Auge als eerste uit en zijn onmiddellijk gecharmeerd door dit pareltje vol karakteristieke vakwerkhuisjes die zo typerend zijn voor deze streek. Ook op onze volgende stop bij Beuvron-en-Auge (yep, ook eentje van de bewuste lijst) mooie en gezellige te bewonderen huisjes en straatjes. Op het dorpspleintje doen we nog een terrasje en kunnen we genieten van lokaal geproduceerd appel- en perensap.

Dan gaat het terug richting Honfleur waar we nog een kort ommetje maken langs de vissersboten in het haventje en ook nog eens langs Le Vieux Bassin en de steegjes van de oude stad. Zo komen de herinneringen aan vorig jaar terug boven.

Die avond laten we ons nog een laatste maal culinair verwennen door de chef van Auberge de la Source en dan zit deze vakantie erop.

Honfleur en Auberge de la Source, we komen nog eens terug !!