Normandië

8 september 2020 - Normandië, Frankrijk

In september 2020 was wegens corona van verre reizen weinig sprake maar toch wilden we er wel even tussenuit dus kozen we onze zuiderburen als bestemming voor een weekje weg. Meer bepaald het mooie Normandië met als uitvalsbasis het bekende kust- en havenstadje Honfleur. We logeerden er in Auberge de la Source in Barneville-la-Bertran op 4km van Honfleur. En het moet gezegd, een topadresje !!

Honfleur is een bruisend stadje en langs het haventje, Le Vieux Bassin genaamd, is het gezellig kuieren. De oude stad is één en al charme met hobbelige steegjes en oude vakwerkhuisjes. Ook 's avonds is de buurt van Le Vieux Bassin nog heel levendig met de vele restaurantjes en terrassen aan het water. Voor wie weg is van tropische vogels en vlinders heeft Honfleur dé attractie nl. Naturospace; een serre waarin je kan rondwandelen tussen al het gefladder en het is  werkelijk een paradijs vol met de kleurrijkste tropische fauna en flora.  

Op reis door Normandië kan je niet omheen het oorlogsverleden dat deze streek kenmerkt. We bezochten in Colleville-sur-Mer dan ook het Normandy American Cemetry and Memorial; een indrukwekkend eerbetoon en rustplaats voor 9387 Amerikaanse soldaten die hier begraven liggen. Rijen en rijen witte kruisen met zicht op zee, we werden er stil van...

De begraafplaats van La Cambe is met zijn 21000 graven dan weer de grootste en meest bekende Duitse begraafplaats van Normandië. Met zijn ingetogen en serene sfeer een totaal ander decor dan de imposante, patriottische aanpak van de Amerikanen. Op La Cambe een reuzegroot gazon met her en der groepjes grijsbruine kruisen, telkens rijtjes van 5. Ook hier werden we even stil... Beslist een bezoek waard, het verleden blijft hier op deze plekken kleven aan het heden.

Tussen Omaha Beach en Utah Beach ligt de strategische klif Pointe du Hoc. De klif is 30m hoog en vormde een plek van grote strategische waarde in WOII. Verder word je na een korte wandeling beloond op mooie panorama's. Ook zijn nog de restanten zichtbaar van de Duitse kustbatterij met kanonnen die hier opgesteld stond. Natuurlijk mocht een strandwandeling over de landingsstranden van Utah en Omaha Beach ook niet ontbreken. Het is op deze plekken dat op 6 juni 1944 de geallieerden aan land gingen en velen het leven lieten.

Vanuit Honfleur maakten we ook een dagtrip naar Le Mont Saint Michel; wereldberoemd en toeristische trekpleister maar tevens ook reeds eeuwen een bedevaartsoord. De rotsige punt met zijn abdij werd niet voor niets UNESCO Werelderfgoed in 1979. Het rotseilandje is geheel omgeven door een baai en de ligging is ronduit spectaculair te noemen. Een lange voetgangersbrug brengt bezoekers heen en terug. Druk is het er altijd in de nauwe straatjes maar wie de beklimming van de abdij aandurft wachten prachtige panorama's over de baai en het unieke licht brengt een wonderbaarlijk schouwspel van de natuur. Een constant veranderend landschap waarin de elementen zand, zee en lucht de horizon lijken te delen; nog nooit eerder zagen we zulke licht- en kleurschakeringen. De abdij en het klooster hebben een rijke geschiedenis die teruggaat tot het jaar 708. 

Weer een ander soort landschap tref je in de omgeving van Etretat. Hier kenmerkt de kust zich door hoge kliffen ook wel Falaises genoemd. In de buurt van Etretat deden we een mooie wandeling over de kliffen nabij Cap d'Antifer. De zee is hier nooit ver weg en van hoog op de kliffen zijn de panorama's bijzonder indrukwekkend.

Het kustplaatsje Veules-les-Roses is beslist een bezoekje waard. Het dorpje is zeer gekend voor de cultuur van waterkers in de zogenaamde Cressonières aan de bron van het riviertje de Veules. Dit riviertje stroomt dan ook door het dorp met zijn charmante huisjes en bebloemde tuintjes met hier en daar een bruggetje of een waterrad. Zo kom je uit bij het strand en de pier. Op wandel over het strand valt pas echt op hoe hoog sommige kliffen wel zijn.

Nog een mooie strandwandeling deden we in Villers-sur-Mer, een strand dat regelmatig fossielenjagers aantrekt. Ze komen meer bepaald naar de Falaises des Vaches Noires; kliffen uit de Krijt-tijd en wie geduldig zoekt zou hier dus zo maar nog een fossiel kunnen tegenkomen. Wij echter deden hier een flinke wandeling over het mooie uitgestrekte strand en vonden dat een mooie afsluiter van een meer dan geslaagd weekje Normandië. 

Hier komen we beslist nog een keertje terug !!

Foto’s